Tuesday 2 October 2007

ဘြာမကူတမ္း

ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း၏အျမင္
ဒီေန႔ နအဖက်ဴးလြန္ေနတဲ့ အျပစ္ေတြဟာ ကမၻာမွာ ေမာ္ကြန္းထိုးရမယ့္၊ ျမန္မာသမိုင္းမွာ မွတ္တမ္းတင္ရမယ့္ ရက္စက္ယုတ္မာမႈႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ သာမန္လူသတ္မႈမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီသံဃာေတာ္နဲ႔ လူအေျမာက္အမ်ားကို သတ္ျဖတ္မႈမွာ သမိုင္းတရားခံဟာ ဘယ္သူျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ရွာေဖြမွတ္တမ္း တင္ဖို႔ လည္းလိုပါတယ္။

ဒီတခါအေရးေတာ္ပံု ဘယ္လိုပဲအဆံုးသတ္သည္ျဖစ္ပေစ က်န္ရစ္သူေတြဟာ ဒီတာ၀န္ႀကီး ထမ္းေဆာင္ႀကရပါမယ္။
မွန္ပါတယ္။ နအဖထဲမွာ ဒီလိုအေရးႀကီးတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တခုကို နံပတ္ ၁ ဗိုလ္သန္းေ႐ႊရဲ႕ သေဘာတူညီခ်က္ မပါပဲ မခ်မွတ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ တျခားတေယာက္က အႀကံေပး၊ ဗိုလ္သန္းေ႐ႊက အတည္ျပဳဆိုတာမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ေသခ်ာတာက နအဖဟာ ဒီကိစၥဘယ္သူ႔ အႀကံဥာဏ္၊ ဘယ္သူ႔လက္ခ်က္ျဖစ္တယ္ရယ္လို႔ အမွန္အတိုင္း ဘယ္ေတာ့မွေျပာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ ၇ ရက္ဇူလိုင္ အေရးအခင္းကစလို႔ ကေန႔အထိ စစ္အုပ္စုတေလွ်ာက္လံုး လုပ္ခဲ့တဲ့ အစဥ္အလာ၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းပါ။
ဗိုလ္ေန၀င္းနဲ႔ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးတို႔ အျပန္အလွန္ပံုခ်တာကို ဗမာျပည္ ျပည္သူေတြမေမ့ပါဘူး။ ေနျပည္ေတာ္ ေျပာင္းတဲ့ကိစၥ၊ ဒီစက္တင္ဘာလူသတ္ပြဲ စတာေတြကို သူတို႔ခ်င္းကြဲၾကတဲ့အခါ၊ အထူးအျဖင့္ အဓိကတရားခံ ျဖစ္သူ ကံနိမ့္လာၿပီထင္တဲ့အခါမွာ က်န္တဲ့လူေတြထဲက ေဖာ္တာေတြ ျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။

ေနာက္တခ်က္ သတိထားသင့္တာက စစ္အုပ္စုဟာ သူတို႔ရဲ႕ဆက္ခံသူေတြကို ဒီလိုလူသတ္ပြဲေတြထဲမွာ ေလ့က်င့္ေမြးျမဴ ဆံကာတင္ စစ္ယူေလ့ရွိတယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္ပါ။ ရွစ္ေလးလံုးနဲ႔ ဒီပဲယင္းအေရးအခင္းတို႔မွာ လက္စြမ္းျပခဲ့တဲ ဗိုလ္စိုး၀င္းကို မွတ္မိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါဟာ ထိပ္ပိုင္းမွာသာမကဘူး ေအာက္ေျခ တပ္သားအထိ အဲဒီလို ရာထူးေတြ အခြင့္အေရးေတြျပၿပီး လူလြန္မသားေတြသာ က်ဴးလြန္တဲ့ျပစ္မႈေတြကို က်ဴးလြန္ခိုင္းၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ နအဖကဖန္တီးလာတဲ့ ဒီရက္စက္မႈမွာ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ သူတို႔အားလံုးရဲ႕ တဦးခ်င္းအခန္းေတြကို က်ဴးလြန္ခိုင္းၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ နအဖက ဖန္တီးလာတဲ့ ဒီရက္စက္မႈမွာ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ သူတို႔အားလံုးရဲ႕ တဦးခ်င္းအခန္းေတြကို ေလ့လာမွတ္တမ္းတင္တင့္ပါတယ္။
တဖက္မွာက်ေတာ့လည္း စစ္အုပ္စုဟာ သူတို႔အက်ဥ္းအၾကပ္က်ၿပီဆိုရင္ တေယာက္ေယာက္ကို ဓားစာခံအျဖစ္ ပုစြန္ေခါင္းပံုခ်ၿပီး တရားခံ ဖန္တီးတတ္တယ္ဆိုတာလည္း သိတိထားဖို႔လိုပါတယ္။ အခုကိုပဲ ဘယ္တပ္မကေကာင္းတယ္၊ ဘယ္တပ္မက မေကာင္းဘူး၊ ဘယ္တပ္မွဴးက ေကာင္းတယ္၊ ဘယ္တပ္မွဴးက မေကာင္းဘူး စတဲ့ ေကာလဟာလေတြ ထုတ္လႊင့္ၿပီးလူေတြနားေယာင္ မ်က္စိလည္ေအာင္လုပ္ေနၾကတယ္ မဟုတ္လား။
သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္ စစ္အစိုးရေတြဟာ သူတို႔ ဒီလိုယုတ္ယုတ္မာမာ တရားမရွိ၊ ဓားမရွိလုပ္တိုင္း ဘယ္ေတာ့မွ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မေျပာပါဘူး။ ျပည္တြင္းျပည္ပကို အသိေပးတာလည္း လုပ္ေလ့မရွိပါဘူး။ ဒါဟာ န၀တ - နအဖ တို႔လက္ထက္မွာ ပိုဆိုးလာတယ္။ ဒီပဲယင္းကိစၥပဲျပန္ၾကည့္ပါ။ အမွန္မေျပာယံုမက ပါးစပ္က ေရငံုထားၿပီး သူတို႔ပိုင္း မီဒီယာေတြကေန ဘယ္သူမွ မယံုတဲ့၊ သူတို႔ကိုယ္တုိင္လည္း မယံုၾကည္တဲ့ သတင္းေတြ၊ အခ်က္အလက္ေတြကို ေလွ်ာက္ထုတ္ျပန္ေတာ့တာပါ။
ဒါေပမယ့္ မေမ့ပါနဲ႔။ ဗမာျပည္ ျပည္သူေတြဟာ မင္းဆိုး၊ စနစ္ဆိုးေတြကို ေရတို - ေရရွည္ တိုက္ခိုက္တြန္းလွန္ခဲ့ တြန္းလွန္ႏုိင္ေၾကာင္း သက္ေသျပခဲ့ပါၿပီ။ တိုက္ပြဲသ႑ာန္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္းၿပီးလည္း တိုက္တတ္ပါတယ္။
ေရွ႕တေကြ႕ပါ။
ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း
ျပန္ေခါက္ခဲ့ပါ...

Read More...

ေပသီးလုပ္တမ္းကစားရေအာင္

ဓမၼမိတ္ေဆြတို႔ေရ ၊ သီတင္းကၽြတ္၊ တန္ေဆာင္တိုင္မွာ မီးပန္းေတြ ၊ ေပသီးေတြ၊ ေဗ်ာက္အိုးေတြ ေဖါက္ကစားခဲ့တာ မွတ္မိဦးမွာေပါ့ေနာ္။ ေဗ်ာက္အိုးထဲမွာ မိုးသီးအႀကိဳက္ဆံုးကေတာ့ တရုပ္တန္းက၀ယ္ရတဲ့ ေစာေဖ တံဆိပ္ပဲ။
၈၇ခုနစ္ ေငြစကၠဴေတြဖ်က္သိမ္းတုန္းက ေက်ာင္းေတြပိတ္တယ္။ ေက်ာင္းေတြျပန္ဖြင့္ေတာ့ ကြန္ဗိုေကးရွင္း ထဲမွာ စာေမးပြဲေျဖရတယ္။ ေဟာခန္းႀကီးထဲမွာ ေက်ာင္းသား ၄၀၀ခန္႔ရိွတယ္။ ပါတီေကာင္စီက ငနဲေတြက ေဟာခန္းကို ပတ္ပတ္လည္ ေစာင့္ေနၾကတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကြန္ဗိုေကးရွင္း ေဟာခန္းႀကီးတခုလံုး တုန္ဟီးသြားတဲ့ ေဗ်ာက္အိုး ေတြ တခုျပီးတခု ေပါက္ကြဲထြက္လာတယ္။ အားလံုးလန္႔ျဖန္႔သြားၾကတယ္။ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ျဖစ္သြားတယ္။
ဒီလိုေဖါက္လိုက္တဲ့သူက အီစကိုပဲေပါ့။ ေငြစကၠဴ ဖ်က္သိမ္းတာကို ကန္႔ကြက္ျပလိုက္တာေလ။ ေနာက္ျပီးေတာ့ တကၠသိုလ္စာေမးပြဲကို ဂတ္စတာပို အက်ဥ္းစခန္းတခုလို ပါတီေကာင္စီေတြ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ လာေရာက္ေစာင့္ၾကပ္ေနတာကို မိုးသီးသိပ္စိတ္ဆိုးတယ္။ ဒါေၾကာင့္တရုပ္တန္းက ေစာေဖတံဆိပ္ ေဗ်ာက္အိုး ေလးငါး ေျခာက္လံုးကို ေဆးလိပ္မီးနဲ႔ တို႔ၿပီးေဖါက္ခြဲေပးလိုက္တာ။
ေဗ်ာက္အိုးလိုပဲ ေဖါက္လိုေကာင္းတာကေတာ့ စက္ဘီးစမုတ္တံေခါင္း တို႔ ေသာ့ေဟာင္း တို႔ နဲ႔ ေဖါက္တဲ့ နည္းစနစ္ပဲ။ စမုတ္တံေခါင္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေသာ့ေဟာင္းတခုပဲျဖစ္ျဖစ္ ရရင္။ အေခါင္းထဲကို မီးျခစ္ဆံယမ္းေတြ ေျခြၿပီးထည္႔တည္။ ျပီးရင္သံေခ်ာင္းထဲ့ပိတ္ၿပီး။ ေပတရာလမ္းမမွာ အျပိဳင္အဆိုင ္ေဗ်ာက္ေဖါက္ခဲ့တာ ရင္ခုန္စရာ ေကာင္းလွတယ္။
မိုးသီးတို႔ ငယ္ငယ္ကဆို ေကာင္းမေလးေတြလာတဲ့အခ်ိန္ က်မွာ ေဗ်ာက္အိုးကိုလက္ထဲကိုင္ျပီးခြဲျပ လိုက္ရတာ ။ အရသာတမ်ိဳးရိွတယ္။ အေဒၚႀကီးေတြက ေတာ့ အမေလးေတာ့ တို႔ ဘုရားႀကီးငုတ္တုတ္ထ တို႔ ပါးစပ္ထဲရိွတာေတြ ေယာင္ၾကေပါ့။ ေသနာေလးေတြ လို႔ေမတၱာပို႔ၾကလည္း မိုးသီးတို႕ ခံယူဘူးပါတယ္။
အခုလည္း သီးတင္းကၽြတ္ ခါနီးျပီဆိုေတာ့ ဗမာျပည္ကိုသတိရတယ္။ ေဗ်ာက္အိုးေဖါက္ခဲ့တဲ့ဘ၀ကို တမ္းတလွတယ္။ ဒီေတာ့ ဓမၼမိတ္ေဆြေတြန႔ဲ အေပါင္းအသင္းေဟာင္းေတြကို ေအာင္းေမ့ေသာအားျဖင့္
မိုးသီး အႀကိဳက္ဆံုးေပသီးလုပ္နည္းေလးကို ေမတၱာေရွ႕ထားပါးလိုက္ပါတယ္။
ေပသီးလုပ္တာလြယ္လြယ္ေလးပါ။
ကန္႔ နဲ႔ သၾကားရရင္ရတယ္။ ကန္႔ကို ဆာလဖါလို႔လည္းေခၚတယ္။ အေရာင္က အ၀ါေရာင္ႏုႏုေလး။
ကန္ ႕ ကို ညက္္ေအာင္ေထာင္း။ သၾကားကိုလည္း ညက္ေအာင္ေထာင္း။ ေပါင္ဒါမႈန္႔နီးပါးရေအာင္ ေထာင္းရမယ္ေနာ္။ ျပီးရင္ ကန္ ၈ ဆနဲ႔ သၾကား ၁ ဆ ကို ေရာရမယ္။ အခ်ိဳးဆက - ကန္႔က ဇြန္း နဲ႔ ရွစ္ဇြန္းဆိုရင္ သၾကားက တစ္ဇြန္းေပါ့။ ဖန္ခြက္နဲ႔ ခ်ိန္ရင္လည္း ကန္႔ ၈ ခြက္ ဆိုရင္ သၾကားက တခြက္ေပါ့။ အေလးခ်ိန္နဲ႔ ဆိုရင္ ကန္ ၈ က်ပ္သား ဆိုရင္ သၾကား ၁ က်ပ္သားေပါ့။ ဒီအခ်ိဳးစားတိုင္းတာရိွပါေစ။
ႀကိဳက္တာနဲ႔ ခ်္ိန္တြယ္ႏိုင္တယ္။
ေရာတဲ့အခါမွာ အရင္စလိုမလုပ္နဲ႔ အရမ္းကာေရာေမႊတာမ်ဳိး မလုပ္ရဘူးေနာ္။
( လက္၀ါးေထာင္ၿပီး။ ဒီလိုမလုပ္ပါဘူးလို႔ ကတိျပဳလိုက္စမ္း) ။ ေျဖးေျဖးသမေအာင္ေမႊ၊ ေျဖးေျဖးေရာ။ ခပ္ျပင္းျပင္းေမႊလိုက္ရင္ ထေပါက္တတ္လို႔ပဲ။ သူကသိပ္ျပင္းေနၿပီေလ။
ကန္႔နဲ႔ သၾကား အခ်ိဳးဆတိုင္းေရာျပီးရင္ စကၠဴ ထဲကိုထည္႔ ၊ ခဲလံုးေသးေသးေလးေတြ ထည္႔
ျပီးရင္စကၠဴကို အထပ္ထပ္ပိတ္ အလုံးေလးပံု ( ေလာက္စလံုးခန္႔ ) ရေအာင္လံုးေပါ့။ စကၠဴမကြာေအာင္
ေလလံုေအာင္ ေကာ္နဲ႔ ကပ္လိုက္ေပါ့။ ေလလံုေလ အသံျမည္ေလပဲ။ ေလးခြနဲ႔ ထည္႔ပစ္ရင္၊ ဒါမွမဟုတ ္ေပတရာကို ပစ္လိုက္ရင္ ေျဖာင္းဆိုအလြန္ေအာင္တဲ့ အသံကိုရလိမ့္မယ္။
ဥပမာ ကန္႔ နဲ႔ သၾကား အခ်ိဳး ညီအေရာ ( ကန္ ၈ ဆ၊ သၾကား ၁ ဆ) ကို
သံပိုက္ထဲထည္႔ ၊ ပုလင္းထဲထည္႔ အဖံုးကို ေလလံုေအာင္ပိတ္ မယ္။ သံပိုက္ဆိုရင္ ၈ လက္မေလာက္ျဖတ္ျပစ္။
သံပိုက္ထဲကို ကိုသံတိုသံစေတြ ခဲလံုးေတြ၊ ဖန္ကြဲ စေတြထည္႔ၿပီး ႏွစ္ဖက္ကိုျပန္ပိတ္။ တြင္ခံုမွာ အဖံုးႏွစ္ဖက္ လုပ္ၿပီးပိတ္ပိတ္။ သစ္သားစနဲ႔ စို႔ၿပီးျပန္ပိတ္ပိတ္ ရတယ္။
အဓိက ေလလံုဖို႔ နဲ႔ ၾကပ္ၾကပ္ရိွဖို႔ပဲ။ ဒီလိုလုပ္ၿပီးရင္လိုရာကို ပစ္ခြဲလိုက္ရင္ အလြန္ျပင္းတဲ့ မဟာေဗ်ာက္အိုးႀကီး ျဖစ္လာလိမ့္မယ္ကြဲ႔။ ေဆြးမ်ိဳေမ့သြားမယ္မွတ္။
စိတ္ခ်လက္ခ်သံုးစြဲေတာ္မူပါ။ ဒါဟာ အရြယ္ေရာက္ ဓမၼမိတ္ေဆြေတြ အတြက္ပဲျဖစ္တယ္။ ( ကေလးတို႔ ေရ... ဒီနည္းကိုေတာ့လူႀကီးေတြ အိမ္မွာ မရိွတံုး မစမ္းရဘူးေနာ္။ ကေလးေတြ မလုပ္ပါဘူးလို႔ ဦးဦးကိုကတိျပဳစမ္း။ )

ပုလင္း ေဗ်ာက္အိုး။
ေနာက္ က်ေနာ္အႀကိဳက္ဆံုး ေဗ်ာက္အိုးကေတာ့ ဓါတ္ဆီပုလင္း ပဲ။
ဓါတ္ဆီပုလင္းထဲကို ဓါတ္ဆီ သံုးပံု နစ္ပံုခန္႔ထည္႔။ အ၀တ္စတစ မီးစာအျဖစ္နဲ႔ ပုလင္းထဲကိုထည္႔။ မီးစာက ပုလင္း၀နဲ႔ ခပ္ေခ်ာင္ေခ်ာင္ေလး ျဖစ္ေနရမယ္။ ေလရေအာင္လုပ္ရတဲ့သေဘာ။ သိပ္ေခ်ာင္ရင္လည္းမေကာင္းဘူး။ မီးဇာ ကို သိပ္တိုလြန္းရင္မေကာင္းဘူး။ ရွည္တာကေတာ့ရွည္နိင္တယ္။
ဒီေဗ်ာက္အိုးေလးကို ပစ္ခါနီးမွာ မီးရိႈ႕လိုက္ၿပီး ပစ္ရံုပါပဲ။
တိုက္ေခါင္းမိုးကေန ေအာက္ကလာတဲ့ ကားနဲ႔ လာတဲ့ တေစၧ သရဲေတြ ေတြကို ပစ္လိုက္ရံုပါပဲ။
ေလးငါးဆယ္လံုး အရံသင့္ လုပ္ထားဖို႔လိုတယ္။ လူ သံုးေယာက္ေလာက္ဆိုရင္ ဒီေဗ်ာက္အိုး ေဖါက္နည္းက အလြန္ လံုျခံဳမႈရိွျပီး ေပ်ာ္ဖို႔သိပ္ေကာင္းတယ္။

ကားဘီးေဖါက္တမ္းကစားမယ္။
ေနာက္ မိုးသီးတို႔ နစ္သက္တဲ့ အားကစားတခုကေတာ့ ၆ လက္မသံေခ်ာင္းေတြ
ပ်ဥ္ျပားမွာ ရိုက္ျပီး ညဖက္မွာ ကားလမ္းေပၚခ်ထားတဲ့နည္းပဲ။ ဒီနည္းနဲ႔ မိစၧာကားေတြကို
ေရွ႕ဆက္လို႔ မရေအာင္ ၈၈ တံုးကလုပ္ခဲ့တာေပါ့။ ဒီလုိ္လုပ္တဲ့အခါမွာေတာ့ ရပ္ကြက္ေတြနားမွာ
လုပ္ေလ့မရိွဘူး။ ရပ္ကြက္ ကလူေတြကို ရန္မရွာနိင္ေအာင္ ခပ္ေ၀းေ၀းႀကီးမွာ သြားခ်ထားလိုက္တယ္။
ညဖက္မွာ ဒိုင္းကနဲ႔ ေပါက္သြားတဲ့ ကားဘီးေပါက္သံ က သိပ္နားေထာင္လို႔ေကာင္းတယ္။
ျဖဴျဖဳေက်ာ္သိန္း အသံလိုပဲ ။

Read More...

 
/* EOT ----------------------------------------- */