ေနညိဳခ်ိန္ ညေနခင္းမ်ားအေၾကာင္း

နႏၵအိမ္

အလြမ္းကိုသီကံုးမယ္
လြမ္းတယ္…
တမ္းတမ္းတတ လြမ္းတယ္။

ဒါမွမဟုတ္
ေထာင္စုႏွစ္အကူးမွာ
ႏ်ဴးကလီးယားထိပ္ဖူးနဲ႔
ဟိုႏိုင္ငံ ဒီကူး
ဒီႏိုင္ငံ ဟိုကူး
ႏိုင္ငံေရးစိတ္ကူးမ်ားနဲ႔
ငါတို႔အားလံုး
ေနညိဳခ်ိန္ညေနခင္းမွာ
ေတာ္လ္စတြဳိင္းရဲ႕ စစ္နဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလို
ဘာေၾကာင့္ေတးသီေနမွာလဲ။


ဒါမွမဟုတ္
အေတြးအေခၚအရ အျငင္းပြားၾက
မူ၀ါဒအရ တိုက္ခိုက္ၾက
လူထုကို သူႏိုင္ကိုယ္ႏိုင္ဦးေဆာင္ၾက
အေျပာင္းအလဲမ်ားၾက
ငါတို႔အားလံုး
ေနညိဳခ်ိန္ညေနခင္းမွာ
အာသာငမ္းငမ္း ဘုန္းတန္ခိုးေတာ္၀တၳဳမ်ားလို
ဘာေၾကာင့္ အတၱတႀကီးေရးဖြဲ႔ေနရမွာလဲ။

ဒါမွမဟုတ္
ရာသီစာ ဦးေႏွာက္မ်ားနဲ႔
အခ်ိန္အခါအလိုက္ဟစ္ေႂကြး
သူ႔အေရးလည္း ကိုယ့္အေရး
ကိုယ့္အေရးလည္း သူ႔အေရး
ခပ္ေရးေရးအေတြးမ်ားနဲ႔
ငါတို႔အားလံုး
ေနညိဳခ်ိန္ညေနခင္းမွာ
ေရွာင္တခင္သီအိုရီလို
ဗီဒိုအာဏာကို
ဘာေၾကာင့္အခါခါ သံုးေနရမွာလဲ။

ဒါမွမဟုတ္
အေေရးတႀကီးဘ၀အတြက္
ဆရာကတပည့္ေမြး
တပည့္ကဆရာေမြး
ကိုယ္လိုရာဆြဲေတြးၾကတဲ့
ဗ်ဴ႐ိုကရက္လက္သစ္ထဲ
အၾကမ္းထည္ ပဋိပကၡမ်ားနဲ႔
ငါတို႔အားလံုး
ေနညိဳခ်ိန္ညေနခင္းမွာ
အေရးေပၚကာလရဲ႕တင္ႀကိဳဇာတ္ၫႊန္းလို
ဘာေၾကာင့္ ျပသခြင့္ေပးေနရမွာလဲ။

ဒါမွမဟုတ္
ဟိုအေၾကာင္း ဒီေျပာ
ဒီအေၾကာင္း ဟိုေျပာ
ဟိုဒီဟိုေျပာ
အမနာပေျပာလံုးမ်ားနဲ႔
ငါတို႔အားလံုး
ေနညိဳခ်ိန္ ညေနခင္းမွာ
ျမသန္းတင့္ရဲ႕မာယာဘံုလို
ဘာေၾကာင့္ ေနာက္ေက်ာဓါးထိုးေနရမွာလဲ။

ဒါမွမဟုတ္
ပစၥကၡပ်က္လံုးမ်ားနဲ႔
ငါတို႔အားလံုး
ေနညိဳခ်ိန္ညေနခင္းမွာ
မင္းလူရဲ႕ ယမကာလုလင္လို
ဘာေၾကာင့္စားသံုးေနရမွာလဲ။

ဒါမွမဟုတ္
….. ….. ။
ဒါမွမဟုတ္
…..။

အလြမ္းကိုသီကုံးမယ္
လြမ္းတယ္…
အဖိႏွိပ္ခံ လူထုႀကီးကိုလြမ္းတယ္
အေမအိုကို လြမ္းတယ္
ညီမေလးကို လြမ္းတယ္
ခ်စ္သူကို လြမ္းတယ္
သူငယ္ခ်င္းကို လြမ္းတယ္
ငါတို႔အားလံုး
ေနညိဳခ်ိန္ညေနခင္းမွာ
ရင္ထဲက အနာေတြကိုထုဆစ္ၿပီး
တမ္းတမ္းတတကို လြမ္းတယ္။

(အမွတ္မထင္ေတြ႔ဆံုခဲ့ရေသာ
ညေနခင္းမ်ားအား ပံုေဖာ္ေရးဖြဲ႔သည္။)


(၇-၆-၀၇)
ေခတ္ၿပိဳင္...မွ