ပုရစ္
အသက္ေတြက
ငယ္ငယ္လာလိုက္
ႀကီးႀကီးသြားလိုက္
ဆံပင္ေတြက
တိုတိုသြားလိုက္
ရွည္ရွည္လာလိုက္
ျဖဴျဖဴလာလိုက္
မည္းမည္းသြားလိုက္။
ျမက္ခင္းေတြက
စိမ္းစိမ္းလာလိုက္
ေရာ္ေရာ္သြားလိုက္
ေတာင္ေတြက
ေပၚေပၚလာလိုက္
ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားလိုက္။
ဘာထူးလဲ
ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးလည္း
ဒီလိုပါပဲ
ပုလင္းခြံေတြ ပံုပံုလာတယ္
အခ်ဳိရည္ေတြသာ
ကုန္ကုန္သြားတယ္။ ။
(၁၅-၅-၀၇)
ေခတ္ၿပိဳင္...မွ
တို႔ေခတ္က်မွညံ့ၾကေတာ့မွာလား...(ေအးမိျဖဴ)
ႀကိဳးစင္ေပၚမွမွတ္တမ္းမ်ား (အိုးေ၀ဦးထြန္းေအာင္ႏွင့္ဦးစံေရႊ) ခ်က္ဘာသာမွ ျမန္မာျပန္ဆိုသည္
ေမာင္စၾမ္းရည္
၂၀၀၇ ေအာက္တိုဘာ ၁၆
(ေဌးေအာင္)
ဆီရႊဲၿပီး နက္ေျပာင္ေနတဲ့ ဆံပင္ကို
အက်အနဖီးလို႔
သနပ္ခါးကို မႈန္ေနေအာင္ လိမ္းထားတဲ့
သမီးေလးဟာ
စိမ္းျမတဲ့ ရြက္ႏုေတြအၾကား
ငံုေနတဲ့ စပယ္ျဖဴေလးလို
လွပလန္းဆန္းေနတယ္။
အိပ္ရာထ၊ မ်က္ႏွာသစ္၊ အ၀တ္လဲ
ေက်ာင္းသြားဖို႔
ျပင္ဆင္ေနတဲ့
သမီးေလးဟန္ပန္က
ေလေျပနဲ႔အတူ
ယိမ္းႏြဲ႔ေနတဲ့ စပယ္ငံုေလးေပါ့။
သမီး
လမ္းကူးရင္ သတိထားေနာ္
ေဆာ့လည္းမသြားနဲ႔
ေက်ာင္းလႊတ္ရင္ အိမ္ကိုတန္းျပန္ခဲ့
ဟုတ္လား… သမီး၊
နားေထာင္ေနတဲ့ သမီးေလးဟာ
ပါးခ်ဳိင့္ေလးနဲ႔ တခါၿပံဳး
အေဖ့ပါးကို တခ်က္နမ္းလို႔
ေပါ့ပါးစြာေျပးထြက္သြားခဲ့တယ္
လြယ္အိတ္ေလးကို
မႏိုင့္တႏိုင္ဆြဲလို႔
ဂါ၀န္ေလးက ေလမွာလႊဲလို႔
ျပန္ေရာက္မလာေတာ့ပါလား၊
“ခေလးေတြ သတၱိ ရွွိလိုက္ၾကတာ
ေခြးေတြ ရက္စက္လုိက္ၾကတာ
ေကာင္မေလးတေယာက္ဆိုရင္….”
အို…
ေတာ္ၾကပါေတာ့ ေတာ္ၾကပါေတာ့
ဆက္မေျပာၾကပါနဲ႔ေတာ့ဗ်ာ၊
သမီးေလးရယ္
အေဖနဲ႔အေမတို႔ရဲ႔
အခ်စ္ေတြနဲ႔တင္ မလံုေလာက္လို႔
ကမၻာေလာက တခုလံုးရ့ဲအခ်စ္ကို
သိမ္းၾကံဳးၿပီး အရယူသြားေလေရာ့သလားကြယ္။
1 comment:
လႊတ္ေတာ္ၾကီးက ၾကီးၾကီးလာလိုက္
ေသနတ္သံေတာ္ က်ယ္က်ယ္လာလိုက္
Post a Comment