Monday 6 July 2009

၂၀၀၇ ေအာ့ႏွလံုးကဗ်ာ

(ရဲ၀င့္သူ)

ဒါဟာတကယ့္ကို ျဖစ္ခဲ့တာ
ရယ္ရမလို ငိုရမလိုပါပဲ
“ညီေလးေရ”
မင္းစားခ်င္တယ္ဆိုတဲ့
အင္းယားက ဗူးသီးေက်ာ္ေတာင္
တကယ့္ကို ဒီမိုကေရစီေရးျဖစ္ခဲ့ၿပီ…

ဒင္းတို႔က ငရဲကိုေတာင္
အာဏာသိမ္းလိုက္ၾက
အုတ္တခ်ပ္ သဲတပြင့္မ်ားလည္း
“အိမ္ျပန္လမ္းေ၀း” လို႔ေအာ္ဆိုရင္း
“ၿမိဳ႕ျပလေရာင္တမ္းခ်င္း” နဲ႔သာ။

ေမာ္ဒန္ခ်စ္ပံုျပင္ေတာ့မဟုတ္
ခ်စ္သူျပန္လာခ်ိန္ကို
ေရဒီယိုမွာ ေမွ်ာ္ေနတဲ့ခ်စ္သူေတြ
လမ္းမေတြဟာ ဆယ္ေက်ာ္သက္တို႔ရဲ႕
ရင္ခုန္သံေတြနဲ႔ မဲေမွာင္ေနၿပီ။

ဖေရာင္းတိုင္မီးေရာင္ေအာက္
(၂၁) ရာစု ငယ္ရြယ္သူအိမ္မက္မ်ား
ပိုးဖလံေတြလို ဟုိတစ ဒီတစ
လိပ္စာမတပ္ႏိုင္တဲ့စာေတြ
လြမ္းသူေတြအိပ္ယာေအာက္
ေခါက္႐ိုးက်ဳိးေသေနၾကၿပီ။

အနီဆံုးေသြးေတြဟာ
အေမွာင္ဆံုး တံခါးေတြေနာက္
ရဲရဲေတာက္လို႔သာ
အသက္႐ႈၾကပ္ေနတဲ့ ငါ
ဒီအေမွာင္ဆံုးညကို
အျပင္းဆံုးမီးနဲ႔ ထိုးခြဲပစ္ခ်င္တယ္။ ။


(၂၀-၁၁-၀၇)
ေခတ္ၿပိဳင္...မွ

No comments:

 
/* EOT ----------------------------------------- */