အေမွာင္လႊမ္းတဲ့ စက္တင္ဘာ

(စုိးေနလင္း)

တကယ္ဆို
စက္တင္ဘာကို ငါတကယ္မုန္းခဲ့တယ္။

ေတာင္စြယ္ေနမကြယ္ခင္
ၾကယ္စင္ေတြ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေႂကြလြင့္သြားရဲ႕
အမွ်ေ၀သံေတြေတာင္ အေမွာင္ရိပ္ခ်
မိစၦာညက ဖံုးလႊမ္းသြားခဲ့ၿပီ။

သဲ့သဲ့ပ်ပ်မွ်သာ
ပင္လယ္လိႉင္းပုတ္သံကို ငါ႐ႈ႐ိႈက္ႏိုင္ခဲ့
ျမစ္ရဲ႕ေရစီးမွာ ေဗဒါပင္တို႔ပိတ္ဆီး
ခရီးမတြင္ႏိုင္ေသာကာလ
ျမားကလည္း ေတာင္ပံကိုေဖာက္စူးထားခဲ့ၿပီ။

ခဏေနၾကပါဦး
ၾကယ္ေရာင္မွ လံုးလံုးမေပ်ာက္ေသးဘဲ
(နည္းနည္းျဖစ္ျဖစ္)
လမ္းကိုဆက္ေလွ်ာက္ၾကည့္ၾကပါ
ေျခရာေတြကို ျမင္ႏိုင္ေသးသမွ်။

ဆူးၾကမ္းကႏၱာရ
အေ၀းဆံုးခရီးျဖစ္ပေစ
ႏွလံုးသားခုန္လႈပ္ေနေသးသမွ်။ ။

(စက္တင္ဘာ (၁၈) စစ္အာဏာရွင္တို႔ ျပည္သူလူထုကို ကၽြန္ျပဳခဲ့ျခင္း အမွတ္တရ)


(၁၄-၉-၀၇)
ေခတ္ၿပိဳင္